Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Eurhynchiastrum pulchellum & Paeonia officinalis

fotò
fotò
Long-bè-mistoufet

Eurhynchiastrum pulchellum

Brachytheciaceae

Nom en français : Long-bec-gracieux.

Descripcioun :
Aquelo mousso pluroucarpo de taio mejano (3 à 8 cm) èi coumuno dins lis Aup prouvençalo. Trachis en tepo basso, mai o mens denso, verdo, jaunastro e bunastro à la baso. Li ramificacioun soun irreguliero dins tóuti li coustat. La fueio caulinàri d'aperaqui 1 mm (0,9 à 1,3) a uno costo di quatre pèr tres de sa loungour. Diouïco, fai raramen d'espouroufite. Se rescontro à l'oumbro dins li fourèst sus sòu basique.

Usanço :
Lou long-bè-mistoufet se destrìo dóu "classique" Eurhynchiastrum striatum pèr sa taio pu pichoto, e au microuscope bonodi la larjour de sa costo à la baso de la fueio (mesurado eici aperaqui à 15 micromètre - la costo de E. striatum > 70 mm ).

Port : Pluroucarpo
Taio : 3 à 8 cm
Fueio : 0,9 à 1,3 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Eurhynchiastrum
Famiho : Brachytheciaceae


Ordre : Hypnales

Coulour de la flour :
Petalo : 1 à 2 cm
Ø (o loungour) flour : Coumplet
Flourido : Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 2000 m
Aparado : Noun
Desèmbre à mars

Liò : Sòu - Roco - Souco
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Eurhynchiastrum pulchellum (Hedw.) Ignatov & Huttunen, 2002 (= Eurhynchium pulchellum (Hedw.) Jenn., 1913 = Hypnum strigosum Hoffm. ex F.Weber & D.Mohr, 1803 )

fotò
fotò
Péuno

Paeonia officinalis

Paeoniaceae

Àutri noum : Pòni, Piéuno, Pivòni, Coucarèu, Roso-d'ase.

Nom en français : Pivoine officinale.

Descripcioun :
La péuno, o roso-d'ase, trachis dins li bos clar de colo e de relarg mountagnen subretout dins la partido dóu levant de Prouvènço preaupenco. En flour es eisado de la recounèise e peréu en fru emé si dos fouliculo. Li cambo crebon l'ivèr. La subsp. de Prouvènço, ié dison huthii qu'es uno meno di proun peludo.

Usanço :
P. Lieutaghi, (op.cit. p. 418) raporto que la tisano de flour ajudo à dourmi. La péuno èro cultivado à l'Age Mejan coume remèdi (racino) contro lou mau-de-la-terro (epilepsìo). L'estùdi de la planto a mes en evidènci d'ùni mouleculo (paeniflorino et paenol) emé de prouprieta analgesico, sedativo e antispasmoudico.

Port : Erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Paeonia
Famiho : Paeoniaceae



Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 à 12 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun

Liò : Bos clar - Esclargido
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Paeonia officinalis L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
RR
ges
ges
C
R
RR

Eurhynchiastrum pulchellum & Paeonia officinalis

ges
ges
R
ges
ges
C
C
CC

Coumpara Long-bè-mistoufet emé uno autro planto

fotò

Coumpara Péuno emé uno autro planto

fotò